Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ustalıq — is. 1. Hər hansı bir sahədə çalışan ustanın işi, peşəsi. 2. Hər hansı bir sahədə böyük bacarıq, məharət. İşdə bir incəlik, ustalıq və xüsusi qabiliyyət görünürdü. Ə. Vəl.. // Ümumiyyətlə, məharət, bacarıq. Əsil ustalıq burdadır. Qant.. Bax, bu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəmləmək — (Salyan) ustalıqla yanaşmaq, ələ almağa çalışmaq. – Çəmli:b topa bi təpiy vırdım, qapıdan keşdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mahiranə — ə. və f. maharətlə, ustalıqla … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ustadanə — f. ustalıqla, məharətlə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diplomatcasına — z. Ustalıqla, məharətlə; diplomat kimi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diplomatik — sif. <fr.> 1. Diplomatiyaya aid olan, diplomatiya ilə əlaqədar olan, diplomatiyaya xidmət edən. Diplomatik danışıqlar. Diplomatik münasibət. Diplomatik nümayəndəlik (bir dövlətin başqa xarici ölkədə rəsmi nümayəndəliyini həyata keçirən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dovşan — is. 1. Gəmiricilər dəstəsindən qabaq ayaqları dal ayaqlarından qısa, uzun və dik qulaqlı, dodağı yarıq kiçik heyvan. Dovşanlar otla və bitki ilə keçinir. Dovşan əti dadsız olur. – Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr. (Ata. sözü). 2. məc. Qorxaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mahiranə — z. <ər. mahir və fars. . . . anə> Məharətlə, ustalıqla, mahircəsinə. Mahiranə təsvir etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oxşama — 1. «Oxşamaq 1»dan f. is. 2. 1. «Oxşamaq 2»dan f. is. 2. əd. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatında lirik şeir formalarından biri. Səhhət, Cabbarlı və Vurğun kimi sənətkarlarımız öz əsərlərində oxşamalardan ustalıqla istifadə etmişlər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarmonçalan — is. Qarmon çalan çalğıçı. Qarmonçalan Minayənin dalınca bəlkə bir uşaq qaçırmaq lazım idi. Ə. Ə.. Qarmonçu, Tahirin heç gözləmədiyi bir ustalıqla qaytağı çalanda, rus uşaqları daha da ucadan əl vurdular. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
